“Regen”woud in het Bwindi Inpenetrable National Park, Oeganda

In Gatuna gaan we de grens over van Rwanda naar Oeganda. Na het “georganiseerde” Rwanda voelt het al in het eerste dorpje en in het stadje Kabale weer naar “Afrika” aan. Alles is weer chaotischer, veel mensen zijn op de slechte en stoffige straten onderweg en willen van alles verkopen.

De huizen zijn opvallend slecht in de stad en er ligt veel rotzooi naast de wegen – bruin-grijs, versmeerd en deels stinkend.

Als we tomaten kopen worden we direct door een paar aangeschoten mannen aangesproken of we iets te roken of te drinken voor hun hebben – niet voor te stellen in Rwanda maar wel typisch voor “East-Afrika”. In Tanzania zijn twee weken geleden demonstraties geweest omdat er meer gewas voor de productie van bier word verbouwd dan voor het eten van de bevolking.

Oeganda is met 240.000km2 6x zo groot als Nederland. De enorme bevolkingsgroei lijdt ook in Oeganda tot serieuze problemen zo als ontbossing en erosie. Het land schijnt zins een paar jaren politisch stabiel te zijn. Het probleem zijn wel de rebellen die van de aangrenzende landen zo als Congo, Sudan of in de laatste tijd in het oosten ook van Kenia voor onrust zorgen. Lake Victoria, het grootste meer van Afrika en de Victoria Nijl cruisen Oeganda en maken het land tot het vruchtbaarste van Afrika: er schijnt vrijwel alles te kunnen groeien wat je in de aarde stopt. Sinds een paar jaren probeert de overheid voor iedereen in het land “éducation for free” mogelijk te maken wat tot nu vooral door het gebrek aan leraren mislukt en daardoor nog steeds een derde van de mensen analfabeet is.

We verheugen ons op deze drie weken in Oeganda omdat het land ook “the pearl of afrika” word genoemd.
In het zuiden en net na binnenkomst in het land ligt Lake Bunyonyi, een prachtig meer met 29 kleine eilandjes erin. Ook dit meer is omringt door heuvels die allemaal op terrassen wijze met thee, mais en bonen zijn aangelegd. Overal zie je hier mensen in de vrijwel altijd zeer steile hellingen aan het werk. In Oeganda zijn weer overal campings te vinden en we hebben een mooie plek aan het water.

S’ochtends springen we nog even in het heerlijke water voor we in noordelijke richting vertrekken.

Jammer, het weer is nog steeds heiig en we hebben geen adembenemend blik over het meer.

Bwindi regenwoud

De weg naar het Bwindi Inpenetrable NP is ondanks de mist erg mooi. De ondoordringbare diepe berg regenwoud in Bwindi is het meest bekende van alle Nationaal Parken in Afrika: het is één van de wereld Heritage area’s ook omdat hier nog rond de helft van de nog in het wild levenden berggorilla’s in de hele wereld leven.

Een bezoek bij de gorilla’s stond niet op ons programma (de jongens zijn te jong) – maar door dit geweldige natuurgebied rijden willen we wel. We hadden eerder gehoord dat er een plek is waar de dieren soms dicht bij een dorp komen om bananen of aardappels te stelen. We gaan een poging wagen. Net voor Nkurika krijgen we onweer en het regent met bakken uit de hemel. We moeten ons wel weer een plek voor de nacht zoeken waar we niet nat worden. Dat is hier echt niet zo makkelijk: er is of een vies backpacker hostel of een zeer exclusieve lodge waar de journalisten van de hele wereld een nacht blijven slapen om over de gorilla’s te berichten. We blijven toch het liefst in onze eigen tentjes en vinden een plek bij Jane and Gottfried op een “comminity campsite”, die uit een plek tussen twee barakken bestaat, geen stroom, de toiletten en douchen zijn niet te gebruiken. Die twee zijn echt blij dat er eindelijk eens gasten bij hen komen. We eten en spelen nog kaarten in hun “woonkamer” en gelukkig: het stopt met regenen en we kunnen in onze bedden slapen ook als die iets nat zijn. Alles beter dan in één van hun “hotelkamer’s” te moeten slapen!

Het blijft regenen. Na een korte “community walk” met Jane de volgende morgen horen we dat de gorilla’s hier soms komen door een paar ranger’s diep in het bos worden gehouden – toeristen komen extra voor het gorilla-tracking. Gorilla tracking is voor Oeganda een grote inkomstbron: rond 18.000 mensen/jaar komen naar Bwindi en betalen 600 US per persoon om de gorilla’s op een paar meter afstand te zien.
Dit keer geen geluk! De straat door Bwindi NP is erg mooi. We stoppen vaak voor een paar colobos- of valvet-apen en Bavianen.

Ook al is het mistig: het uitzicht is prachtig. Het hoogste punt is rond 2.500 meter. Het is vochtig, de plantenwereld is mooi en het ruikt naar regenwoud.
Om niet weer in het natte te slapen pakken we dit keer een tented camp. Op de terrassen koken we met een prachtige uitzicht over de bergen spaghetti en we gaan vroeg naar bed.