Na een paar prachtige dagen in het Masaï-plateau arriveren we in Moshi, een kleine stad met rond 200.000 inwoners dat aan de voet van de hoogste berg van Afrika ligt: de Kilimanjaro.
Sins 1973 staat deze 5.895 hoge berg onder nationale bescherming, in 1977 werd ze opengesteld voor het publiek en tien jaren later is het opgenomen als Unesco erfgoed. Meestal ligt de Kilimanjaro in de wolken en dit is helaas ook zo op het moment dat wij er aankomen. In Marangu is de hoofd gate en ook één van de zes start plaatsen om de Kilimanjaro te beklimmen. Het ligt op bijna 2.000 meter. Via een steile lange weg bereiken we de poort. Vincent zet de motor uit en dat was een vergissing. De motor koelt nu niet meer en begint direct te koken. .
We willen wel alles weten over een klim en tijdens het afkoelen van de auto gaan wij naar het informatiecentrum.
Vincent en ik willen wel heel graag naar boven, en kinderen vanaf tien mogen ook, maar Nick lijkt ons er toch nog niet sterk genoeg – ook al passen kinderen zich, zegt men, sneller aan het hoogte verschil : het blijft wel een 6 daagse klim naar bijna 6.000 meter en op de top vriest het 10 graden!
We zetten deze klim in iedere geval op onze bucketlist.
Hans Mayer was in 1889 de eerste blanke, die de berg heeft beklommen. Nog steeds heet één van de toppen daarom Hans-Meyer-Spitze. Tijdens de Koloniale tijd, toen de Duitsers het hier voor het zeggen hadden, had de berg de naam Kaiser Willhelm Spitze en pas na de bevrijding is deze gewijzigd in Kilimanjaro.
De reus uit vulkaansteen heeft drie bergtoppen waarvan de hoogste en bekendste de Kibu is, een rustige vulkaankrater met een omtrek van 2,3 km. die we ook nog graag willen zien, maar dat lukt dankzij al de wolken aan de himmel helaas vanavond niet meer. We zoeken een camping en drinken – vanzelfsprekend – een “Kilimanjaro”.
Als we een kans willen hebben om de berg te zien dan is dat erg vroeg ochtends. We kruipen vroeg uit onze bedden en wandelen de berg naar boven om een uitzicht te kregen – en wouw “the mountain is open” (zo zeggen ze het hier) –
We hebben geluk want binnen 30 minuten bedekken de wolken de berg al weer.
Er straalt wel een magie van de berg uit. In Europa vind je geen berg die 6000 meter hoog is en gewoon helemaal vrij staat.
Naar het ontbijt is het nog steeds : “Open-mountain-weer” en op de kaart zien we dat er een weg van 200 km rondom de Kilimanjaro dicht langs de Keniaanse grens voert. We hebben de tijd en we besluitende route te nemen. De route is fantastisch, met telkens weer een prachtig uitzicht over de plateaus van Kenia en op aan de andere kant de Kilimanjaro. Mooi.
Er zijn zes routen voor de beklimming en we stoppen toch nog een keer bij een ander startpunt. We willen het toch wel erg graag doen. Een gids verteld dat het ook voor Nick te doen is: kinderen passen zich makkelijker aan de hoogte aan en we moeten alleen iets meer tijd nemen en veel drinken. We vragen dan ook de prijzen op: 1.000 euro per volwassenen en 700 euro per kind, maar wel inclusieve salarissen voor drie dragers per persoon, twee gidsen, een kok, park fees, eten en de camps. Pffff. We slaan het toch over.
De route voert ook weer prachtig door het Masaï gebied. De kleuren zijn prachtig en het landschap ook. We hebben weer leuke ontmoetingen met deze bijzondere mensen. Helaas wordt bijna ieder keer als we vragen of we een foto mogen maken afgewezen. Jammer, ze zijn zo mooi en bijzonder.
80 km voor Arusha ligt voor ons de Mt Meru (rond 4800) meter en nog steeds achter ons de Kilimanjaro. We willen dit prachtige uitzicht genieten en zoeken een plekje in het veld. Naast ons stopt een auto en een Nederlander stapt uit. Hij vraagt ons direct of we eigenlijk weten waar we nu gestopt zijn. Wij weten het niet en hij vraagt ons hetzelfde zeker nog tien keer. Hetb lijkt dat hij ons wel iets wil vertellen en we vragen na: het is Wim uit de uitzending van oktober vorig jaar: “boer zocht vrouw”. Zie ook Moment van de Dag.
Dat moet een Nederlander toch weten!!!! Wij weten het nu ook wel en hij heeft een vrouw gevonden. Wim is hier met zijn zus bonen aan het verbouwen die vooral als zaad aan Hak in NL geleverd wordt.
Wij mogen in ruil voor twee pakjes koffie ergens op zijn veld staan en overnachten. Aardig van hem en prachtig voor ons.
4 comments
Wat heerlijk om met jullie mee te reizen! Want zo voelt het echt. Hopelijk vindt teun nog geschikte tickets!! Het gaat nu wel kriebelen dat Afrikavirus!
Prachtig dat landschap en jullie verhalen. En grappig dat boer Wim zichzelf beroemder inschat 😉
Wat een leuke foto van jullie viertjes! Zo fijn om jullie verhalen te lezen :-). Liefs, Xxxx
Prachtige foto’s en verstandig besluit!