We hebben nu weken lang van erg mooie rustige plekjes genoten, meestal stonden we helemaal alleen, wat een luxe! ‘s nachts in ons tentje, absolute stilte met alleen de geluiden van de natuur of gezang van de lokale volken!
Het was blijkbaar onze voorbereiding op wat nu komen gaat: Massa toerisme.
In Arusha laten we even bij een echte Land Rover specialist (een plekje aan de straat waar de uitgebouwde onderdelen zo maar in het zand liggen) de kruiskoppelingen smeren. 
Ik weet niet zeker of er wel vet in de vetspuit zit maar we hebben in ieder geval veel plezier met al de “mechanics” en betalen aan het eind 5.000 Tanzaniaanse schilling’s (2,50 Euro).
We tanken, pinnen en doen nog wat boodschappen voor we Arusha verlaten en we doorrijden richting Ngorogoro Crater. De meesten toeristen komen via Arusha met een touroperator en bezoeken de Crater, Serengeti en wat lokale dorpjes en vliegen binnen een week terug. We zien geen enkele selfdriver zoals wij, maar heel veel LandRover’s en Cruiser’s van verschillenden touroperators.
We overnachten in Mto wa mbu en slapen in met het lawaai van een dorp met blaffende honden, auto’s en de moskee op de achtergrond. De volgende ochtend halen we in het dorpje Karato, 10 km voor de gate, eerst de permit voor toegang en de overnachting. Het is hier allemaal erg duur, we rekenen euro 350,- af en betwijfelen of de krater het geld wel waard is.
We gaan naar binnen om 16 uur en dat betekend dat we de volgende dag om 16 uur weer buiten moeten staan. We rijden wat rond en zoeken tegen de schemering de campsite met uitzicht over de kraterrand. Helaas staan hier 5 safari auto’s en het staat vol kleine tentjes voor de gasten. We zoeken een plekje zover mogelijk weg van de drukte en genieten het, helaas beperkte uitzicht van Public campsite Simba A.
De volgende ochtend vertrekken we om 6:30 en om 7 uur dalen we, nadat ons verteld is dat een gids eigenlijk verplicht is in ieder voertuig, toch zonder gids de krater in.
De Ngorongoro-Crater is een een oude vulkaan met krater van 16km x 20km doorsnede, de juweel van het land. Deze grootste niet met water gevulde caldera ter wereld is half zo groot als de Bodensee. De rand van de krater ligt op 2300 meter hoogte, maar de highlight is zeker de 600 meter diepe krater met een geweldige wereld van meer dan 20.000 wilde dieren. De hele “big five” (leeuw, neushoorn, olifant, buffel en leopard) leven hier en omdat de krater een relatief klein gebied in een ketel is ingesloten kun je ze ook vrij makkelijk zien. 
Grote kudden graseter’s zo als zebra’s, gnoes, buffels en springbokken trekken over de vlaktes en het is echt prachtig over het uitgestrekte landschap te kijken. 
We zien Hyena”s, die naar het water trekken, echt heel lelijke beesten en heel veel “Kronene-Kraniche”en genieten erg van de grappige struisvogel’s.
En toch lijkt het een grote dierentuin, waar we telkens weer safari auto’s tegenkomen en soms voor een “zebrapad” moeten stoppen. De drukte frustreert ons mateloos, maar de krater is desondanks echt fantastisch.
Op een kleine heuvel zien we zeker 25 Landcruiser’s staan. 
Â
We vragen ons af wat er aan de hand is: we rijden er naartoe en zien dat een Parkranger het verkeer regelt omdat er twee leeuwen met kleintjes direct aan de straat liggen. Pfff – we beslissen om te keren en niet aan het theater mee te doen. Dit kunnen de gasten toch ook niet echt leuk vinden? 
We hebben echt een prachtige dag, ook al ergeren we ons af en toe aan de drukte.
3 comments
Wat is de naam van dat wilde bees op de laatste foto?
Wat ‘n mooie plaatjes weer!!
En ‘n mooie baard Vincent staat je goed!!
lieve gr.Marietje en Frans!!
Wij blijven genieten.