Home 2016 Afrika Oorverdovende stilte en grenzeloze vlakten in Marienfluss

Oorverdovende stilte en grenzeloze vlakten in Marienfluss

Het is nog vroeg nadat we de Van Zyl’s Pass zijn gepasseerd. Nog vol van de avontuurlijke  route en trots op auto en bestuurder rijden we verder op een zandige klein pad richting noorden bij de Marienfluss junction. Samen met de Haartmanns junction is dit één van de meest afgelegen gebieden in Namibie  en word het ook de mensvijandigtse, droogste wilderness van Afrika genoemd. De droge Marienfluss slingert door geweldige gele gras- en steppenplains omringt door rode rotsen en bergen. 

Tussen struisvogels en bokjes en met een geweldige blik op de Nangolo Flats stoppen we voor lunch en genieten de rust na de afgelegde ruige passroute.


Net na de middag bereiken we ons Camp opnieuw liggend aan het Cunene, de grensrivier met Angola. Hier is verder niets, alleen maar rust en een adembenemende mooie natuur: pure luxe voor ons! 


Als de grootste hitte voorbij is gaan we een rondje hardlopen 


en zoeken ons dan een mooie sundowner plek met  uitzicht op de rivier. 


Omdat we het hier erg mooi vinden stippelen we nog meer van deze ruige 4×4 tracks in onze route uit.  Vroeg vertrekken we, stoppen elke keer weer om van deze mensenloze en schijnbaar grenzeloze vlakten te genieten. 


Water hebben we in dit droge gebied genoeg bij ons omdat we gewoon ook het rivierwater kunnen filteren maar diesel is er niet te krijgen. En hoewel we voor 1.100 km diesel bij ons hebben is het net niet genoeg om ook nog naar de westelijke  Hartmann’ s junction te rijden. Jammer. 

200 km vlakten en de Rooidrom Pass liggen voor ons. We raken langzaam verslaafd aan deze eenzame maar uitdagende 4×4 trails die door weinig mensen worden bereden. Aan motorpech denk je hier liever niet. 
Zo komen we de hele dag ook alleen éen man op zijn ezel tegen met  we onze lunch delen. 


De Rooidrom Pass is lang niet zo lang als de Van Zyl’s Pass maar ook rotsig, steil en uitdagend. Het dal van Marienfluss lag op 300 meter en de bergen na het Rooidrom Pass op rond 1000 m.


Een rode, zandige en rotsige woenstijnachtig landschap ligt voor ons.
Hier en daar zien we verlaten hutjes van de Himba nomaden die tijdens de droge periode van het jaar met hun vee verder op zoek naar water zijn getrokken. 


Wilde giraffen, gemsbokken en zebra’s lopen door de droge rivierbedding.  

Eigenlijk was het reisdoel vandaag het dorpje Puros – maar is er éen reden om niet hier te overnachten?  

You may also like

Leave a Comment