Home 2016 Afrika Oranje duinen van Sossusvlei

Oranje duinen van Sossusvlei

Sossusvlei is voor velen de hoofdattraktie van NamibiĆ« en zeker een van de doelen van iedere tourist. De bekende duinen van oranje zand zijn in elk magazine, flyer of films over NamibiĆ« te zien. Het ligt in de Namib woestijn, een 30.ooo km2 grote zoutvlakte met opgeworpen 300 m hoge oranje zandduinen.  


Sossusvlei is de naam van een duin die via een 65 km asfalt! straat vanaf Sesriem te bereiken is. 

Om vroeg bij het prachtige ochtendlicht de duinen te kunnen beklimmen willen we al in het park op de campsite in Sesriem staan. Alleen vanaf hier kunnen we al om 5:30 (een uur vroeger dan de park gate opend)  naar de bekende Duin 45 vertrekken om op tijd voor de zonsopgang op de rond 300 m hoge duin te staan. 

We hadden geen campsite vooraf geboekt – maar wel verwacht dat het erg druk zou zijn. We hebben dubbel geluk: het is vol geboekt maar we mogen op een van de vier zo genoemde “overflow” plekjes aan de rand iets buitenaf staan. Gelukkig, want het blijkt een van de rustigste plekjes van de hele campsite te zijn. We tellen alleen al acht van de”overlanders”. Dit zijn grote groepen van gemiddeld 20 reizenden in grote trucks, die in het algemeen niet geliefd zijn omdat ze veel lawaai  maken. 

We slaan ons camp snel op en rijden voor de sundowner nog snel naar de naast gelegen Elmi duin. Maar het beklimmen ervan is moeilijker dan we verwacht hadden – bij elke stap glijd het fijne zand weg en zo gaat het moeizaam naar de top om net op tijd de sunset te zien. 

Tuurlijk zijn we s’ochtends niet de enigen die vroeg het park inrijden. Duin 45 heet Duin 45 om dat ze 45 km van de gate af ligt. Deze beklimmen we haastig – in een lange rij met vele andere mensen. 

Maar boven aangekomen voel je je toch alleen in dit glooiende meer van orange duinen om ons heen. 


De laatste kilometer direkt naar Sossusvlei mag je alleen met een 4×4 of met een van de shuttles rijden omdat de zand zo diep is. 

De Laro is een van de weinigen die er zelf  naartoe rijd en diverse kerende bieden we hulp aan “self-drivers” met hun witte  Toyota’s die bij hun stoere poging in het diepe zand vast komen te zitten. We zijn met onze eigen Landi nu heerlijk flexibel en zoeken ons een mooie plek weg van de massa. We ontbijten en beklimmen de “Big Mama”, die iets verder van de hoofdattrakties ligt. 

Wauw. We genieten van het prachtige uitzicht, de warmte van het zand, de rust en de fascinatie die van deze zand duinen uit gaat. 


Urenlang stoeien we in het zachte zand voor we rennend en struikelend afdalen. Wat een lol. 


You may also like

Leave a Comment

4 comments

Gerard 24 August 2016 - 21:45

Wij genieten nog steeds van jullie reportages.

Reply
Ineke Jannink 24 August 2016 - 21:59

opnieuw dank jullie wel voor deze prachtige beelden, geweldig, echt genieten

Reply
w 24 August 2016 - 22:07

Schitterend !!

Mooi dat wij zo mogen meegenieten!!

Reply
Erik ten Berge 25 August 2016 - 14:02

Wat een prachtige kleuren bij deze opkomende zon!
Een uitdaging voor iedere fotograaf.

Reply