Vast in rivierbedding

We trekken door het kurkdroge Kakaoland, het land van de Himba’s. Het is ongelofelijk dat hier mensen kunnen leven. Veel komen we niet tegen en jammer dat we niets van hun ervaren en geen contact met hun hebben.

Het is prachtig om om Mount Himba Sphinx te rijden,

door het Khumib rivierbed om vervolgens via de droogstaande Hoarusib rivier naar Puros te rijden. 

Op onze Tracks4Afrika kaart staan veel 4wheel drive rivierbedding trails goed beschreven. 

Het is niet zo dat we de eersten zijn die hier rijden -sporen zijn er wel – maar zeker niet veel! In het regenseizoen kun je al deze wegen niet rijden. Hier in het noorden van Namibie was het een goed regenseizoen in tegenstelling tot het Damaraland (begint rond 100 km zuidwesterlijker), waar het al drie jaar niet heeft geregend. Wild Camperen is bijna overal toegestaan alleen niet in de rivierbeddingen: hoewel de meeste erg  droog zijn vinden we aan enkele plekjes toch een waterplas van een onderaardse waterbron. Vooral de zeldzame wilde en zeer mensschuwe Desert elephants zoeken deze plekken op om te drinken. Deze tijd van het jaar hebben ze jonkies en vinden ze ons niet echt grappig. De enige kans is dan rustig blijven en niet in hun weg blijven staan. 

Het zand in de rivierbedding is vaak dieper dan verwacht. En zo gaat het plotseling mis. Wat te onaandachtig rijden we zonder genoeg lucht uit de banden te laten de bedding in. We komen zo vast als een huis te zitten. 

Graven helpt niet, het is al bloedheet en tot overmaat van ramp is onze lierlijn 4 meter te kort om de boom aan de overkant te halen. 

Hét moment om de tip van Niels Stijger van Adventure King te proberen. 

Kris en Nick helpen één van de reservewielen 25 meter voor de auto diep in het zand te graven. De lier moet de Laro hiermee los kunnen trekken

Kirstin laat de banden van de auto extreem af.

Super tip van Niels. Na de tweede poging lukt het gelukkig. Het had zo maar een paar dagen kunnen duren voor er een auto voorbij was gekomen en een Himba op een ezeltje was zeker niet genoeg geweest. 

Puros is nog minder als we verwachten: een paar hutjes, een landingsbaan voor propellervliegtuigjes en een bar waar we een paar koude blikjes scoren. We hebben nog voor tweehonderd kilometer diesel in de tank en besluiten niet direkt naar Sesfontein te rijden maar een omweg via een extra rivierbedding te doen: de Ganamub cirkel via Elefant Song in richting Sesfontein. 

Het landschap veranderd weer snel en we stoppen bij een kleine rots met de naam: Leopard rock, die in het midden van een grote vlakte ligt.

In de avondzon ziet het droge gras er goudgeel uit. Hmmm, mooi.