“Wild” overnachten in Lower Zambezi NP

Hoewel het economisch en bedrijfskundig erg interessant is beslissen we Mulani Coffee te verlaten, maar niet nadat we nog een hele zak Mulani koffie mee krijgen.

Onze weg voert nu naar Lake Kariba, een meer dat landschappelijk erg mooi tussen de bergen ligt. Het in 1960 nog door de Engelse kolonisten, bezetters, kunstmatig aangelegde meer, dat in de Zambezi rivier stroomt, wordt door een 130 meter hoge dam gestuwd.

De grens tussen Zambia en Zimbabwe loopt door het meer en midden door de dam en het HydroPowerwerk verzorgd nog steeds grotendeels heel Zambia en Zimbabwe met stroom. 

Na een dag hier aan het water vertrekken we naar het Lower Zambezi NP.
Twee jaren geleden vonden we dit een van de mooiste wildlife gebieden om dat er veel wild zit dat ook nog echt schuw is. En dit blijft ook echt een aanrader: tijd nemen en dit bijna niet met auto’s bereden park doorrijden. 

Naast de vele impala’s, warthog’s, waterbokken, buffel’s en nijlpaarden zien we ook… leeuwen.

En we hebben weer bijzondere belevenissen met olifanten: we stoppen de auto voor twee mannetjes olifanten en wachten tot ze verder lopen.

In plaats van te vertrekken proberen ze zich geen vijf meter voor ons te paren. Dat dachten we tenminste, maar nu weten we dat het, net als bij honden (!),  alleen maar een dominantiegedrag van jongen olifanten mannetjes is. Wat een schouwspel!

Hoewel camping in het park niet is toegestaan zouden we toch het liefst een nacht willen blijven. We vragen een ranger bij de “airstrip post” waar zeer rijke toeristen worden ingevlogen. Hij vraagt 500 kwatchas (60 euros) en brengt ons naar een mooie plek direct aan het water. We overnachten hier omgeven door brullende hippo’s en anderen natuurgeluiden. Het is paringstijd en Hippo’s doen het ivm hun gewicht in het water ;-).

De volgende morgen komt de bezorgde ranger vertellen dat iemand ons gezien en gemeld heeft. We weten nu dat we gezocht worden en vertrekken snel – ontbijt kan ook later. We kiezen dit keer niet de vermoeiende weg naar noorden maar de helemaal niet bereden weg naar de eastgate – we willen niet voor illegal camping opgepakt worden en hopen dat aan de gate alles goed gaat. Spannend.
Tot onze verrassing zien we dat er geen gate en ook geen posten aan de “eastern gate” is en kunnen er nu achteraf toch van genieten.

We overnachten in het Bridge camp aan de Luangwa rivier en ervaren van de Nederlandse eigenaar dat er een asfaltstraat naar en door de Lower Zambezi NP word gebouwd. Waarom? De overheid heeft Australie de mijnrechten gegeven om in dit NP tin te mijnen. Erg jammer van dit mooie natuur reservaat. De Nederlander is er blij mee. Zijn regio krijgt daardoor asfaltstraten en aansluiting op het electriciteitsnet.

Please leave this field empty

Sign up to receive our latest travels in your inbox.

Kirstin & Vincent

Email Address *

We don’t spam! Read our [link]privacy policy[/link] for more info.

Check your inbox or spam folder to confirm your subscription.